ellerim nasır tutmuş endişe taşımaktan,
başım öne eğilmiş...
kalbimin veli toplantısına katıldım bugün,
kalbimin durumu hiç iyi değilmiş!..
bu durum karşısında,
aklım kaç kere maziye gitti geldi...
hafızam zayıflarken bu seyrüseferde,
özlem iyice şişmanladı...
sanırım,
özlemi kaleye geçirmenin vakti geldi!..
"bu kadar da olmaz ki canım" diyorum her defasında,
ki oluyor...
aklımı kendi sahamda oynatsam da her ne kadar,
bütün maçlar iki oluyor!..
büyük bir boşluk içindeyim,
durmadan boşluğu dövüyorum...
güzel güzel konuşamıyorum aramızdaki duvarlara,
kötü kötü sövüyorum!..
intihar büyük günahlardan sayıldığı için,
yüzümü asıyorum zaman zaman...
"iyi ki"ler kırk yılda bir,
"keşke"ler muntazaman!..
kendimle ölümüne kavga ediyorum,
her gece 11-7 vardiyasında...
bir türlü kendimle barışamadım gitti,
anasını sattığımın dünyasında!..
kavgada yumruk sayılmaz ama,
ben üşenmeyip hepsini saydım...
dedim O'n yumruk da diline vururdum,
karşımdakinin yerinde ben olsaydım!..
ah!
kime deyim ben derdimi,
kime edeyim nazı?
mutluluk sabi sübyan,
mutsuzluk Şark Kurnazı!..
