dedi,
az yana kay hele,
ben de oturayım!..
senin yerin,
benim başımın üstü dedim...
yana kaymadım,
başımı eğdim!..
az yana kay hele,
ben de oturayım!..
senin yerin,
benim başımın üstü dedim...
yana kaymadım,
başımı eğdim!..
mısralarımı KALBİMde yetiştiriyorum,şiirlerim tamamen ORGANiktir...
anılar anılar,
şimdi gözümde kanlandılar...
sırf sen gülesin diye,
espriler yapardım sınıfta...
bütün sınıf gülmekten kırılırdı da,
sen çatlamazdın bile!..
saç kontrolü olurdu okulda,
saçlarımda tren yolu açardı nöbetçi muavin...
kara kara trenler gelir geçerdi saçlarımın arasından,
kara kara seni düşünürdüm...
raylar yerine,
dişlerim gıcırdardı...
kimler kimler gelirdi de trenle,
sen gelmezdin bir türlü!..
kim olduğu belli kişiler tarafından,
kimyasal deneyler yapılırdı,
fen laboratuvarında...
sen maddenin sıvı halini izlerdin,
ben senin katı halini!..
altınlar sular aktı,
üstünden yıllar geçti...
karnemdeki kırıklar zamanla kaynadı da,
kalbimdeki kırıklar ılımadı bile!..