bana kurada ev çıkar...
ev bana çıkar da,
ben eve çıkamam bir türlü...
ne çocuğum var içinde zira,
ne de karım...
bir başıma,
bir eve ben nasıl çıkarım?
sen aklıma gelirsin,
bana bir ev çıkar ya...
hemen hakkımı devrederim,
çok çocuklu dul bir karıya...
bazen de,
sen aklıma gelirsin,
içimdeki çocuk Kuran'a geçer...
çocuk Kuran'a geçer,
ben kendimden...
bugünden düne geçerim,
ordan yarına...
görsen,
görsen lafın gelişi...
yani dinlesen,
çocuk nasıl güzel Fatiha okuyor,
içimde ölmüşlerin ruhlarına!.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder