her mevsim geçişinde,
nezle olurdu o...
o nezle olurdu,
onun yerine ben hapşırırdım!..
uygun adımlarla geçerken mevsim,
uygunsuz hareketlerde bulunurdu ruh halim,
ne yapacağımı şaşırırdım!..
sevgim açığa çıkardı o sırada,
çaresizliğim mevsim normallerinin üzerine!..
nane limon kaynatırdım içimdeki ateşte,
ensemde menengüç kahvesi pişirirdim!..
içmezdi hiçbirini,
bütün ısrarlarıma rağmen içmezdi!..
onun nezlesi üç dört gün sürerdi genelde,
benim hapşırmam bir ay geçmezdi!..
yan yana yüz mevsim geçişi sığacak kadar,
mesafe var şimdi aramızda!..
resmi rakamlara göre dört yüz mevsim,
kuş uçuşu bin kilometre!..
her mevsim geçişinde,
onun bu yönü aklıma gelir...
yönümü kıbleye çevirir,
gıyabında hapşırırım...
kendi yağımda kavruluyordum,
onun ateşinde yanmadan önce!..
yanık türküler ilgimi çekiyorsa,
isyan şiirleri beni suça itiyorsa...
bu yüzden işte,
hep bu yüzden!..
sevinç çocuk gelin,
üzünç müebbet!..
şairlerin ahı yerde kalmaz ama,
bir öldüren bulunur elbet!..
eller yukarı,
eller yukarı dedim arkadaşlar,
bu bir şiirdir!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder