KENDİ KENDİME DEDİM

geçen gün beni gördü de,

yüzüme bile bakmadı!..

yanımdan geçip,

karşımdaki masaya oturdu...

o masaya oturdu,

masa benim içime oturdu!..

Allah'tan,

kalbim yumuşak bir yapıya sahipti de,

ezikle atlattı!..

taş olsa çatlardı yoksa,

mum olsa erirdi!..

kendi kendime dedim,

bu eskiden el ederdi bana,

bu eskiden selam verirdi!..

son bir ümidim vardı,

onu da keskin bakışlarıyla kesti!..

sürme değil,

bıçaktı sanırım gözlerine çektiği,

bıçak değilse de hançerdi!..

kendi kendime dedim,

bu eskiden sigaramı yakardı benim,

bu eskiden çayımı içerdi!..

tarifini veremem istesem de,

robot resmini çizemem!..

nasıl bir hırstı o öyle,

nasıl bir kindi!..

kendi kendime dedim,

bu eskiden böyle hırçın değildi,

bu eskiden sakindi!..

içim daraldı,

göğsüm sıkıştı birden!..

bir yandan sitemlerim bastırdı,

bir yandan ahlarım!..

döndüm garsona dedim,

pencereyi açma üşümesin o,

ben ağlayarak ferahlarım!..

Mahmut Turan