BU BEN

etrafında kimsecikler yok,

kül tablan ağzına kadar dolu...

hiçbir film sarmıyor içindeki yarayı,

dizlerinde çiçekli bir battaniye...

dizlerini değil de sanki,

bir ayıbı örtmüş gibi duruyor üzerinde...

indirmişsin elindeki pembe kapaklı kitabı,

hem de en güzel yerinde...

hadi lan demişsin,

kimse bana hikâye anlatmasın!..

çakmağın bir çaksa,

üç çakmıyor...

bu iki etti,

sigarayı tersten yakışın...

üstelik,

bir türlü yenememişsin şu deprem korkusunu...

pencereden çok,

tavana bakıyorsun...

lambada titreyen alev değil,

titreyen elin kolun...

mahallenin en cesur çocuğuydun oysa,

Kızılay Kolu'ydun okulun...

her iç çekişinle,

üstüne kaç şimşek çektin sen de bilmiyorsun..

hem çirkinsin,

hem şansın yok...

bu halinle,

Tanrı'yı çelişkiye düşürmenin haksız utancını yaşıyorsun...

hayat sana caka satmaya çalışmış,

sen inadına yaş almışsın...

kum saati üstüne devrilmiş her seferinde,

devrik bir lidersin zamanın birinde...

kırık bir yerinde,

acı bin yerinde...

ne çiçeğin suyu umurunda,

ne balığın yemi...

akşam sularında,

dalıp dalıp gidiyorsun yine...

gidişin ola da,

gelişin olmaya emi!..

Mahmut Turan