Nazlıcan,
bir kış daha geçiyor sensiz...
yağmur gönülsüz yağıyor bu yüzden,
başım önde,
sırtım kalorifer peteğinde her daim...
annemin tesbihatları da olmasa,
unuturum ben nerdeyim!..
az önce,
elimi cebime attım,
eski bir resmin çıktı...
cebimde akrep olsaydı,
canım daha az acıyacaktı!..
bir selam yolla da bari sus payım olsun,
ağzımdaki bıçak beni konuşmaya zorlar...
bak ben bir konuşursam,
beni sevenler seni dilek ağacına asarlar!..
dışarısı buz gibi,
içimde polis kaynıyor Nazlıcan...
tehdidime son verirken,
selam eder,
öperim o nezle burnundan!..
Mahmut Turan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder