bir kış günü,
Tanrı mutluluk attı yukarıdan...
koşabilenler kaptı hemen,
ben yürüyemedim bile kardan!..
bana acı kaldı,
bana gözyaşı,
bana isyan!..
şurası umudumu kesmem için ayrılmış bana,
şurası tutmayan dizlerimi dövmem için düzenlenmiş,
şurası da sigara içmem için bırakılmış!..
Tanrı bir daha yukarıdan mutluluk atar mı bilmiyorum,
orası da O'na kalmış!..
Mahmut Turan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder