attıkça attım içime!..
(DİPnot:
ben zaten kendimi hep bir bok sanırım!..)
meğer dibim yokmuş benim,
şurama kadar geldi attıklarım!..
ağzımı açsam dökülecek her şey,
ağzımı tutsam boğulacağım!..
içindekilerin ağırlığından olsa gerek,
kalbim sola doğru çekiyor beni...
otururken yan duruyorum,
yürürken yalpalayan bir tekeri andırıyorum...
nereye kadar bu böyle gidecek,
bak bu böyle olmayacak!..
ya bir doktor çağır anne,
gelsin benimle ilgilensin!..
ya da sağ cebime taş doldur,
sol yanımla dengelensin!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder