saçlarımı taramışım,
kokumu sürünmüşüm...
en güzel kravatımı bağlamışım,
en afili ceketimi giyinmişim...
cep aynasıyla yetinmemişim,
bir de boy aynasına görünmüşüm...
türküyle aklanmışım,
şiirle paklanmışım...
sonra,
elimde bir demet menekşeyle sana gelirken,
bir belediye çukuruna KAPAK'lanmışım...
(Büyükşehir Belediyesi kapak resmini güncelledi...)
ve hava yağmurlu,
ve her yer çamur...
şimdi,
sen,
kalkıp,
bana,
diyorsun ki;
bu kirli şeyler menekşe olamaz,
bunlar kokmuyorlar bile,
bunlar olsa olsa ottur!..
çiçeklerinin tozu yok,
yapraklarının tacı yok...
otur sevgilim,
otur!..
yani şimdi,
belediyenin hiç mi suçu yok?..
(bu arada,
menekşeler kokmaz zaten,
bir bok bildiğin yok senin!..
sana çiçek miçek yok bundan sonra,
in sırtımdan çabuk in in!..)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder