dedim,
bu gidişle,
genç yaşta ölmeye ölürüm ben...
gidip organlarımı bağışlayayım!..
yaşarken kimseyi mutlu edemedim,
ölürken bari birilerini sevindireyim!..
bütün organlarımın bağışı tamam da,
kalbimi kabul etmediler!..
dedim,
on sekiz yaşını çoktan doldurdum ben...
rüştümü ispatlamak için,
tütünden sararmış parmaklarımı gösterdim,
uykusuzluktan kızarmış gözlerimi gösterdim...
dinsiz imansız adamlar,
Nuh dediler,
Peygamber demediler!..
neymiş sevgilim,
pardon neymiş efendim:
kalbimi bağışlamak için,
senin imzan gerekiyormuş!..
hıh!
gel de otobüse arka kapıdan binme hadi,
gel de sarhoşun mektubunu okuma,
gel de sisteme karşı çıkma!..
Mahmut Turan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder