hangi dağın eteğini çekiştirdiysem,
bana bir şiiri gezdirdi...
hangi denizde kâğıt gemi yüzdürdüysem,
beni bir şiire götürdü...
şiirle yattım,
şiirle kalktım...
birinde zengin bir kafiyeydim,
birinde yoksul bir halktım...
kaç kişiye güzelleme yaptım ben şiirle,
kaç kişiye ana avrat saydırdım!..
kaç kişiyi tütüne alıştırdım,
kaç kişiye şiiri sevdirdim!..
sevgiyi tattım yazdım,
özlemi kokladım yazdım,
yokluğu hissettim yazdım...
kâbus gördüm yazdım,
endişe duydum yazdım...
şiirlerim ki,
senin gül hatırın,
memleketin diken hallarıdır...
şiirlerim ki,
yüzümü güneşe asarken kullandığım,
rengârenk çamaşır mandallarıdır...
bir gün ölürsem;
önce kendine,
sonra şiirlerime iyi bak olur mu!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder