bebekleri hep sırtüstü yatırırlar ki,
kafalarının şekli düzgün olsun...
övünmek gibi olmasın ama,
kafamızın güzelliği bu yüzdendir...
sonra belli bir yaşa geliriz,
belli belirsiz birileri gelir,
bizi yüzüstü bırakırlar...
alnımızdaki yarıklar,
gözlerimizdeki morluklar,
burnumuzdaki eğrilikler de bu yüzdendir...
bıraktıkları yerlerde keskin yüzler vardır çünkü,
bıraktıkları yerlerde sert cisimler,
sivri uçlar...
şimdi önlü arkalı röntgenimizi çekseniz,
arkamızda nedenler görürsünüz,
önümüzde sonuçlar....
şimdi bildin mi bizi,
artık bilecek misin?..
arkamızda duracak mısın,
yanımızda olacak mısın?..
yaramızı saracak mısın,
terimizi silecek misin?..
ölüme gidiyoruz desek mesela,
bizimle gelecek misin?..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder