bu şiir,
ne iyi gün dostudur sevgilim,
ne kara gün akçesidir!..
bu şiir,
nevi şahsına bir itiraz dilekçesidir!..
sen gittiğinden beri,
benim ayaklar gerisingeri!..
gözlerim bir iç deniz,
yanaklarım deniz süngeri!..
renkli bir kıyafet giymiş değilim,
mükellef bir sofra kurmuş değilim!..
sabah altıdan sonra kalkmış değilim mesela,
aile yerlerinde oturmuş değilim!..
başım önde sürekli,
gözüm arkada!..
yandaki lokantaya da bir gün uğramamışım,
karşıdaki parka da!..
her dakika,
her saniye!..
elimde kahvem,
dizlerimde battaniye!..
kafamı yorsam da her şeye,
şansımı hiçbir şey için zorlamıyorum!..
en son ne zaman neşeli bir şarkı dinledim,
en son ne zaman bir şeye katıla katıla güldüm hatırlamıyorum!..
ayakta uyuyorum resmen,
yatakta izinsiz yürüyorum!..
Allah kimseyi AŞK'lıkla imtihan etmesin,
çok zor bir durum!..
içini sızlatabildim mi?
yüreğini dağlatabildim mi?
sevgilim,
sevgilim bilmem ağlatabildim mi?
Mahmut Turan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder