okula gidene kadar ölürdüm...
hep arka sıralarda otururdum,
hep ders dışı şeylerle alakadar olurdum...
biraz sorumsuzdum,
biraz haylaz...
sömestrda koyun güderdim,
ırgatlığa giderdim her yaz...
ne usül erkan bilirim,
ne yol yordam...
kaç yaşına geldim,
çatal hangi elle tutulur bilmem mesela...
romantik bir atmosfer oluşturmayı beceremem,
dansa kaldırsan halay çekerim...
gaz lambasıyla büyüdüm,
kokulu mumlar yakmadım hiç...
deodorant kullanmış değilim,
kolye takmadım hiç...
manolyanın rengini bilmem de,
kır çiçeklerinin alayını tanırım ama...
sapan bilirim,
ökse bilirim...
toprak kaysa bilirim,
dam çökse bilirim...
katmer bilirim de,
waffle bilmem mesela...
ben kerpiç ev bilirim,
ben tahta merdiven...
ne krem kullanırım,
ne eldiven....
nasır nasıl patlatılır bilirim de,
konfeti nasıl patlatılır bilmem...
koltuk bilmem,
ranza bilmem...
döşek bilirim de,
baza bilmem...
biraz hoyratım,
biraz saldırgan...
ekmeği öper başıma koyarım da,
meteliğe kurşun sıkabilirim her an...
mesela,
protokol numaram bir tek hastane raporlarına yazılmıştır...
koltuk numaram,
şehirler arası otobüs biletlerine...
dedim ya,
ben şehre uzak bir mezranın çocuğuydum....
yakından bakarsan,
bir numaram yok benim....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder