sen aklıma gelirsin,
hoş geldin'e gelir bütün komşu düşünceler...
bazısı baştan aşağı süzer seni,
sıkıntı gelir,
endişe gelir,
keder gelir...
ben yanlarında otururum,
aklım evin içinde gider gelir!..
ev de,
ev ama...
ben diyeyim sesli kitap,
sen de sessiz sinema!..
sen aklıma gelince,
hep böyle oluyor sevgilim...
bu ne bir,
bu ne iki...
ah ben hiç kimse için kendimi bu kadar üzmezdim de,
ah sen hiç kimse değilsin ki!..
Mahmut Turan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder