kara gözlerine konuşlanmıştı...
sağ yanıyla dokunmuştu yüreğim,
sol yanıyla hoşlanmıştı...
acemiliğim vardı,
korkum vardı...
fakat çocukluğumdan beri,
silahlara bir merakım vardı...
delinin biriydim o zamanlar,
gözümü budaktan sakınmamıştım...
silah elimde patlamıştı,
oysa tetiğe dokunmamıştım...
sonrasını,
sen de biliyorsun...
ne içindeki kurşunları çıkarabiliyorsun,
ne de bu prangalarla bir yere gidebiliyorsun...
sonrası teslimiyet işte,
sonrası esaret...
alışmak zaman ister,
kaçmak cesaret!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder