ıssız bir odaya düşerim ben...
sigaramı,
çakmağımı,
çayımı alırım yanıma...
düşerken hevesim kırılır,
kalkarken başımı tavana vururum...
duvarlar onarmaz beni,
perdeler sarmaz...
günde kaç kere sorduğum saat bile,
bir kere halimi hatırımı sormaz...
ne kurtların ulumaları ürkütür beni,
ne dolunayın varlığı...
sebepsiz endişeler işte,
sonuçsuz maceralar...
hangi duayla bir olsam da,
yenemem hiçbir korkuyu...
hangi korkuluğa tırmansam da,
aşamam hiçbir zorluğu...
tenimde rant kavgaları...
göğsümü otlar kaplar,
tüylerimi dikenler...
oda oda değil,
sanki kimsesizler mezarlığı!..
inler,
cinler,
hafakanlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder