karga gözümü oyar,
yılan koynumu deler!..
tarlasını sürdüklerim,
üç kıta yedi deniz gezdirdiklerim,
hani nerdeler?..
erik ağacı senin ne bir tas suyun var bana verecek,
akşamsefası senin ne bir akçen var!..
seni de anlıyorum duvardaki çatlakta yeşeren çiçek,
senin de mantıklı bir gerekçen var!..
ne sıpaya,
ne de taya!..
ben isim vermiyorum,
benim sözüm ortaya!..
ben çatlamış bir atım artık,
dört nala ölüyorum!..
ne rüyalarda muratım artık,
ne sırtımda bir gelin var biliyorum!..
sağım solum uçurum,
yolum sarpa!..
kendine iyi bak başımı okşayan çocuk,
hoşça kal beni çatlatan arpa!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder