bilmiyorum ki...
ben seni görünce,
İstanbul yeni fethedilmiş gibi seviniyorum,
Sanayi Devrimi yeni olmuş gibi heyecanlanıyorum,
Cumhuriyet yeni kurulmuş gibi coşuyorum...
ben seni görünce,
insanlık uygun adım ilerlerken,
ben aylak aylak bulutların üstünde dolaşıyorum...
ben seni görünce,
kurallarımı çiğniyorum,
dilimi yutuyorum...
ekmeği kesiyorum mesela,
sigaraya başlıyorum...
ben seni görünce,
dünyanın bütün endişelerini taşısam,
bana mısın demiyorum.
sanırsın etten kemikten değil de,
sanırsın demirden çelikten oluşuyorum...
ben seni görünce,
sanma karşında oturuyorum!
ben seni görünce,
aslında peşinden koşuyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder