pencerede duran anneme...
cam çatlamış bak dedim,
niye söylemiyorsun değişelim,
söylesene daha elini öpmüşüm!..
valla,
sen söyledin,
ben de gördüm dedi...
inan ki,
hiç fark etmemişim!..
görünüşe göre,
yeniye de benzemiyordu camdaki çatlak...
belli ki,
bayağıdır olmuş!..
sonra sonra,
anladım ki...
annemin asıl baktığı,
pencere değilmiş,
yol'muş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder