aklımda,
iki yetişkin düşünce...
biri ütüler durur kafamı,
biri durmadan katlar...
yaka silkip,
uzaklaşmak isteyince...
arkamda bariyerler görürüm,
önümde barikatlar!..
hıh,
hadi gel de,
bu bel ağrısıyla konuya eğil!..
bir tedirginim ki,
öyle böyle değil!..
sıkılırım,
gevşerim,
gerilirim!..
biriyle konuşmak için,
hangi bahanenin arkasına saklansam şimdi,
bu halimle kolayca görünürüm!..
ayağıma bir halı örtüsü dolanmış sonra,
dilime bir şarkı...
"dışarda kar yağıyor,
benim başıma taş..."
sadece nakarat kısmını,
belki yüz kere söyledim durdum!..
Ahmet Kaya,
bu kısmı başka söylüyor tabi...
o taş kısmını,
ben kendim/e uydurdum!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder