küçükken,
götünde kurt olan çocuklardık...
dünya dursa da,
biz yerimizde duramazdık...
büyüdük,
içimize kurt düşürdüler,
paçayı zor kurtardık!..
o günden sonra,
içimiz içimizi yedi durdu...
ne mızmız etti birimiz,
ne kudurdu!..
nerede o eski enerjimiz,
oturuyoruz oturduğumuz yerde...
yar bir yerden vuruyor,
ağyar bir yerden!..
sürüp gider bu böyle,
sürüp gider sonsuza değin...
umut var elbet,
başkaları için var ama,
bizim için değil!..
Mahmut Turan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder