pek bir şey değişmedi...
her şey yerli yerinde,
her şey tastamam...
eski köy eski toprak yine,
eski tas eski hamam...
bir iki buralardan gitmeyi denedim,
gidemedim bir türlü!..
bir ikiyle olsa yine kırardım zincirleri,
657'yle bağlıydım!..
ne bir dönüşüm oldu bu yüzden,
ne bir evrim...
hala saçlarımı kısa kestiriyorum,
hala ince favorim...
ne bir hayal gerçekleşti,
ne bir emel...
hala Tekirdağ işte,
hala Camel...
ağrıyan bel,
bozulan bağırsak...
senden sonra,
pek bir şey değişmedi diyorum!..
azalan geliri,
artan kirayı saymazsak!..
hala aynı bina,
hala aynı kat...
hala aynı handikap,
hala aynı barikat...
hala ince düşünüyorum,
hala kalın giyiniyorum...
hala şiir yazıyorum,
hala barışa değiniyorum...
hala Ahmed Arif en başta geliyor,
hala Ahmet Kaya sanatçılar arasında...
hala sabahın köründe kalkıyorum,
hala hıçkırarak uyanıyorum gecenin bir yarısında...
hala bizim evde,
yemekler arasında pilav birinci...
annem bulguru tercih ediyor genelde,
ben pirinci...
senden sonra,
pek bir şey değişmedi inan bana!..
yolumuz hala bozuk mesela,
sokağımız hala dar...
annem bütün yaşlandı işte,
ben bir parça öldüm o kadar!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder