insanın kalbi nasıl da ışıyor!..
içerde duramıyor,
çıkıp dışarda dolaşıyor...
gözleri parıldıyor,
kemikleri yumuşuyor...
ne kedileri kovalıyor,
ne köpeklerle dalaşıyor...
bir neşe kiralıyor bahardan,
evden eve umut taşıyor...
çiçeklerle kucaklaşıyor,
kendisiyle barışıyor...
toprakla oynuyor mesela,
şiirle uğraşıyor...
ne güzel!
kış gitti,
bahar geldi...
kuşların diyorum,
öksürüğü geçse iyiydi!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder