içimdeki olaylar budaklanıp dallanmadan...
incirler süte durmadan diyorum,
kirazlar allanmadan...
dutların rüzgarda düşüşünü görmeden gideceğim,
kayısılar sallanmadan...
koşar adım hem de,
öyle sallanmadan!..
dile kolay olacak gidişim,
ayaklara çok zor...
gönlümü burda bırakacağım,
bir kenara çek sor!..
sanma güle oynaya gideceğim,
sanma sevine sevine!..
yüzümü yere vereceğim,
ahlarımı bir yayınevine...
bavulumun ortasına şiirlerimi yerleştireceğim,
gözyaşlarımı yanlara...
aklımda tuttuğum sayıları çocuklara bırakacağım giderken,
içimdeki uhdeleri emzikli kadınlara...
kağıt toplayıcılar,
ikinci elciler hariç...
kimseyi aramadan,
kimseye uğramadan gideceğim...
ben gidersem,
bu kent yıkılmaz biliyorum...
bir kişi eksilmekle,
büyük şehirlikten de düşmez...
belki ardımdan su bile dökülmez,
belki ardımdan bakılmaz bile,
onu da biliyorum...
fakat ben kalırsam,
senin uykuların,
bu kentin huzuru kaçar!..
bunu da sen bil sevgilim,
bunu da sen!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder