yenilginin levhalarını görüyorum,
ne tuhaf!..
bunları kim koydu buraya,
bunların burda işi ne?..
çatlamaya çeyrek kalmış yazıyor,
kırılmaya ramak kalmış...
hatalıyken aransaydım keşke,
kedi gözlerini göremiyorum gündüz gözüyle!..
sağa çeksem,
soldaki kalbimi!..
inip bir daire çizsem Meryem misali,
ve merkezine oturtsam kendimi!..
bana ilk taşı,
hiç hata yapmayan biri atsa!..
ben oracıkta ölsem,
herkes rahatlasa!..
başarıya giden yolda,
yenilginin levhalarını görüyorum dedim,
ne tuhaf!..
pinhani emeller,
münbit yergiler...
siz hiç mi yenilmediniz?
insaf yahu,
insaf!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder