24 Nisan 2020 Cuma

K BEDEN

sokağa açılan pencereme,
hercai bir kuş vuruyor...
kovsam,
bana kırılacak gibi bakıyor...
azıcık okşasam,
benle öpüşecek gibi duruyor!..
küçükken öğrendiğim kuş dilini,
her ne kadar hatırlamaya çalışsam da nafile...
unutkan biriyim ben sonuçta,
dün gece ne yediğimi şimdiden unuttum bile!..
olsun ama,
biz de beden diliyle konuşuruz...
kuş kadar canım var zaten,
aynı bedende sayılırız...
( k beden )
k beden demişken,
gideyim de eski ceketimi getirip kuşa vereyim,
alsın omzuna atsın...
ben ağlaya ağlaya eskittim,
o güle güle yırtsın!..



Mahmut Turan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder