BUNCA GÜZELLİK İÇİNDE

kalbimde sen varsın,
içim güzel...
aklımda sen varsın,
kafam güzel...
dileğimde sen varsın,
niyetim güzel...
herkesi,
her şeyi seviyorum...
insanlar güzel,
hayvanlar güzel,
çiçekler güzel...
siyah güzel sonra,
beyaz güzel,
gri güzel...
velhasıl,
dünya güzel...
ama,
itiraf edeyim...
ben,
yani çocukken karıncalar için evde toz şeker komayan ben...
ben,
yani öğrenciyken kağıdı alınma pahasına sıra arkadaşına kopya veren ben...
ben,
yani şimdi kimsenin kılına bile zarar gelsin istemeyen ben...
bunca güzellik içinde,
bazen çok kötü düşünüyorum...
mesela,
sen sokağa her çıktığında,
bütün mahalle kör olsun istiyorum...
ya da,
sen çarşıya her indiğinde,
şehrin bütün gençleri dağa çıksın istiyorum...

Mahmut Turan