DELİ İŞTE!

dünya,
bir laboratuvar dedim...
girdim içine,
yaşamayı denedim...

ya,
her şey çok üste konulmuştu.
ya da,
ben çok alçakta kalıyordum...
uzanırken,
kırdım her şeyi!..
hayal,
umut,
heves...
ne varsa artık,
koymadım hiçbir şeyi!..

birkaç azar,
bir baş ağrısı!..
işte,
bu deneyin başarısı!..

ardından,
olan aklımı da bozup...
bir deli gibi,
bir meczup...
sabahtan akşama kadar,
surattan surata geziyorum!..
büyükler bir parça ekmek veriyor,
çocuklar gibi seviniyorum...
çocuklar bana taş atıyor,
büyükler gibi kızıyorum!..
ne olsun,
deli işte!..

Mahmut Turan