keşke kalbim portatif olsaydı!..
akşamları eve gelince,
annem katlayıp dolaba koysaydı...
küçücük ev zaten.
ne kalbim sıkışırdı böyle,
ne beni kasardı...
iki dakka adam olurdu belki,
iki dakka susardı...
bir yumruk boyuyla,
bak yine şekerimi yükseltmeyi başardı...
bak yine efkarlandım akşam akşam,
bak yine gözlerim yaşardı!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder