Bir alış verişte gördüm onu…
Pusette bebeği vardı,
Ellerinde seri sonu ürünleri…
Eskileri yenisiyle değiştirmişti galiba,
Mağazada kampanya günleri…
İyi bilirim,
Değiştirmek konusunda yoktur onun gibisi…
Kendimi bir tuhaf hissettim o an,
Kendimi bir eskisi…
Ne kadar da uzak duruyordu bana,
Görmek için gözlerimi kısarak baktım…
Bir adım geriye çekildim sonra,
Dişimi dudağıma basarak baktım…
Anılarım kendini yırtarak ağladı,
Bebek fesatça…
O bebeğiyle konuştu,
Ben susarak baktım…
Vay be dedim içimden,
Vay be!..
Soğuk bir sonbahar akşamıydı,
Dışarı koştum hızla...
Kapının arkasında,
Ayazın önünde it gibi titredim...
Ayakları eksik,
Gibisi fazla...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder